De herfst loopt ten einde. Het laatste blad is bijna allemaal van de bomen gewaaid. Als je geluk hebt, woon je in een streek waar het blad zich in deze periode zeer rijkelijk heeft verspreid in je dakgoten, op je gazon en op je paadjes. Dit wil immers zeggen dat je in een bosrijke omgeving woont en dat is toch iets waar elke West Europeaan van droomt? Zelfs verstokte stedelingen doen er alles aan om hun betonnen woestijnen te vergroenen. Jammer genoeg vinden de meeste West Europeanen bomen enkel mooi om vanuit de verte op te kijken en mogen ze zich vooral niet in hun toegeëigende stukje groen bevinden. Die "vuiligheid" valt in de herfst immers in hun dakgoot, op het gras en op de paadjes. Loeiende bladblazers worden bovengehaald en een klein legertje tuinmannen verdient nog snel een laatste hap met het opkuisen van al dat blad alvorens in winterreces te gaan. Bladkorven worden op het voetpad geplaatst en volgepropt met al dat "vuil".
Maar kan dat niet op een efficiëntere en makkelijkere manier? Is het wel nodig om al dat gevallen blad weg te voeren? Ik ben akkoord dat gevallen blad op het gazon en de paadjes een rommelige indruk geeft en louter uit esthetische redenen vind ik dat je dit ook in een natuurlijke siertuin op moet kuisen.
Ik wil met dit stukje echter het punt maken dat je een siertuin op zo'n manier kan ontwerpen dat je het blad in een mum van tijd hebt opgekuist. Door bijvoorbeeld verschillende bloemrijke borders met vaste planten en heesters aan te planten waartussen je het blad kwijt kan als dekentje voor de winter. Het grootste werk is steeds het wegvoeren van al dat blad. Als je deze arbeid kan beperken dmv een handig ontwerp, is je tuin opgekuist met een minimum van moeite. Ook als je het principe van de "vuile hoeken" toepast door in je ontwerp verborgen hoekjes te integreren waar je blad en onkruid kan laten composteren zonder heen en weer je composthoop of je bladkorf te moeten lopen, kom je al een heel eind.
Ook kan je bomen aanplanten waarvan het blad sneller verteert: Carpinus en Tillia zijn hier echt toppers voor. Terwijl Fagus en Quercus moeilijker verteren en looizuur kunnen bevatten.
Als je de boomsoort niet kan kiezen (omdat ze bijvoorbeeld door de gemeente werden aangeplant), kan je wel nog je onderbeplanting aanpassen. Op de foto hieronder zie je een situatie waarbij een overschot van Persicaria amplexicaulis werd aangeplant in een situatie waar die zich niet zo comfortabel voelt. Hoewel in halfschaduw is het er gortdroog tgv de regenspiegel van de dakgoot en de hoge Fagus die alle water wegtrekt. De eerste twee jaar moest er 's zomers regelmatig beregend worden. Maar door jaarlijks te mulchen met een dik pak van het afgevallen beukenblad - vooral ingegeven door luiheid- heeft er zich een schimmeldominante bodem ontwikkelt waarin deze plant geweldig groeit. Met zelfs zo' n verbluffend resultaat dat ik in de verzengende zomer van 2018 geen enkele keer heb moeten gieten! Driedubbele winst! Niet meer gieten in de zomer, geen blad afvoeren in de herfst en de planten doen het geweldig.