De prairietuin die ik in maart 2019 heb aangeplant in een dokterspraktijk te Zandvliet (zie blogpost https://natuurtuinen-deburggraeve.be/blog/prairietuin) is al enorm gegroeid. Het ziet er naar uit dat de sedums die op het droogste gedeelte groeien, reeds dit jaar al bijna de gehele oppervlakte zullen bedekken. Ook de Osmanthus heterophyllus en de Amelanchier lamarckii hebben de droogte van april goed overleefd en zijn zelfs al gegroeid.
Een klein minpuntje is wel dat de ecologische worteldoek zijn functie niet helemaal vervult in die zin dat sommige onkruidgrassen er wel in slagen om de doek van bovenuit te penetreren met hun wortels. Het betreft echter gras uit zaad dat waarschijnlijk tijdens de aanplant in het lavasubstraat is gesukkeld. Eens deze zadenbank is uitgeput zal dit probleem zich minder voordoen tenzij aanwaaiende onkruidzaden uit naburige percelen voor extra onkruiddruk zullen zorgen.

Het resultaat mag er wel zijn.