Van een klant te Brasschaat kreeg ik de vraag om een groendak te ontwerpen op het dak van zijn keuken. Er waren echter een aantal contextfactoren die de keuze van materialen en beplanting sterk beperkten zodat traditionele sedummatten of een semi- extensieve daktuin niet tot de mogelijkheden behoorden.

Om te beginnen was de opkant van het dak slechts 7 cm hoog waardoor er te weinig substraat aangebracht kon worden om met vaste planten te werken. Het dak zelf vervolgens was gelegen pal op het noorden zodat er het ganse jaar door niet het minste straaltje direct zonlicht op viel. Een aanpalend gebouw en enkele volwassen eikenbomen draaiden het laatste sprietje zon de nek om. Volle schaduw dus. 

Omdat ik in de vakliteratuur had gelezen dat er reeds succesvolle experimenten werden gehouden met het aanleggen van mosdaken, besloot ik deze piste verder uit te werken samen met de klant. Ik liet me tevens inspireren door de Zwitserse benadering van daktuinen waarbij oa droge alpiene rivierbeddingen worden nagebootst op daken van lokale industrieën om zo de bedreigde habitat van bepaalde vogelsoorten te reproduceren.

Samen besloten we om de onderste vegetatielaag van het bos te reproduceren op het dak. Deze benadering biedt de traditionele voordelen van een groendak beplant met sedumsoorten en geeft het jaarrond een mooi groene aanblik. Nadeel is wel dat bij lange droogteperiodes in de zomer het mos los kan komen en opvliegen maar in dit geval wordt de wind geblokkeerd door het aanpalende  gebouw en de volwassen eiken. 

Zoals gezegd werd de dakopbouw op een traditionele wijze toegepast. Dwz dat de dakbedekking werd beschermd door een beschermfolie met daarop een drainagemat waarop de zakjes substraat werden uitgestrooid en vlak gelegd. Hierop werden dan de mosmatten uitgerold en aangestampt.
Interessant detail is dat ook de tuin van de klant heraangelegd moest worden, waaronder oa ook het gazon. Het bestaande gazon bestond in bepaalde zone's voor 90% uit mos. Het idee ontstond dan ook al vrij snel om dit mos met een zodensnijder af te plaggen en het te gebruiken voor het groendak. Zo gezegd zo gedaan. Vanuit het principe van de "gesloten kringloop" was dit dan ook een zeer ecologische en budgetvriendelijke oplossing. 

Finaal werd het mos overgoten met een gieter vol karnemelk om het mos beter aan te doen slaan. Dit is een techniek die al eeuwen wordt toegepast om terracotta bloempotten en  stenen beelden een verweerde look te geven en bemossing te stimuleren.

Als kers op de taart werden er enkele half verteerde ornamentele boomstammen begroeid met mos en zwammen op het dak gepositioneerd om het plaatje compleet te maken. Het resultaat mag er wezen.

#thebeautyofdecay; #kringlooptuin

Foto's getrokken net na aanleg januari 2019