In de winter van 2018 heb ik een proefopstelling bedacht om de principes van de permacultuur te testen op de siertuin. Een siertuinborder is echter steeds een permanent plantbed en dus per definitie een "permacultuur". Muggenzifters zouden kunnen stellen dat de permacultuur als landbouwbeweging is afgekeken van de siertuin, maar ik ben aan het afwijken. De bedoeling is om de principes en de technieken die in de permacultuur worden toegepast, zoals het mulchen en het planten van plantengildes toe te passen op de siertuin. In deze filosofie heb ik een aantal planten die graag vochtige maar goed draineerbare grond hebben in een typisch Kempense zandbak gestoken. Een plaats waar ze niet thuis horen dus. Het zijn planten zoals Deschampsia cespitosa, Persicaria amplexicaulis en Eupatorium atropurpureum (hieronder te zien op de foto) die ik in deze context heb geplant. Het zijn echt prachtige structuurplanten die populair zijn geworden dankzij de wereldvermaarde Piet Oudolf maar die dus niet overal toepasbaar zijn. Of toch wel?

Ik heb geen compost ingefreesd maar na het planten wel gemulcht met houtsnippers en massa's afgevallen blad. Voor meer info over de bodemvoorbereiding  en de opzet klik op volgende link:permacultuur in de siertuin

Het resultaat was ronduit onthutsend. Ik heb slechts 1 maal in het droge voorjaar van het overigens gortdroge 2018 water gegeven. Zelfs niet in de rampzalig droge zomer van 2018 en nog minder na de derde hittegolf van 2019. De planten staan er prachtig bij. Onder het het verterende bladerdek bleef de grond koel en fris en de onderste lagen waren dooraderd van de witte schimmel en krioelden van het bodemleven.

Nog straffer vind ik het resultaat van de taluds. Die bestonden uit een opbouw van afgezaagde dikke takken, grasplaggen en vooral houtsnippers. Overschotten van Persicaria amplexicaulis werden met naakte wortel als testobject rechtstreeks in de houtsnippers geplant. Nooit gedacht dat ze zouden overleven. In tegendeel: ze glorieren. Ze leven in symbiose met de schimmels die zich in de houtschors ontwikkelen en hebben geen enkele last van de de hitte. In de klassieke tuindersopleidingen wordt afgeraden om houtsnippers onder een jonge aanplant aan te brengen omdat dit schimmelvorming in de hand werkt. Waanzin. Let natuurlijk wel op dat de stam van de haag nog kan luchten, maar verder gewoon doen!

Het prikkelt me om hier verder mee te experimenteren maar toont vooral overduidelijk het belang aan van het aanbrengen van dikke lagen organisch materiaal tussen de planten. Ook in de siertuin.